Νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Nature Neuroscience υποδεικνύει σήμερα πως σε ορισμένους μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους ο εγκέφαλος έχει έναν τρόπο να αντισταθμίσει τη βλάβη δημιουργώντας επιπλέον εγκεφαλικά κυκλώματα.
Σε προηγούμενες μελέτες με απεικονιστικές μεθόδους έχει φανεί πως μεγάλης ηλικίας ασθενείς με βλάβες από Αλσχάιμερ και μειωμένες ικανότητες σκέψεις και μνήμης, έδειξαν μετά από κάποιο διάστημα καινούργια εγκεφαλική δράση. Ωστόσο, δεν ήταν ακόμη σαφές εάν αυτή η ενεργοποίηση σχετιζόταν με καλύτερη διανοητική επίδοση ή αν επρόκειτο για ανώμαλη εγκεφαλική υπερδιέγερση.
Ο William Jagust, καθηγητής Δημόσιας Υγείας και Νευροεπιστήμης στο Μπέρκλεϊ υποστηρίζει πως ο γηρασμένος εγκέφαλος μπορεί να αντισταθμίσει τις φθορές που προκάλεσε η βήτα αμυλοειδή πρωτεΐνη και που σχετίζονται άμεσα με το Αλτσχάιμερ. Οι μηχανισμοί ωστόσο εξακολουθούν να είναι ασαφείς και δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα γιατί ορισμένοι ηλικιωμένα με εναποθέσεις βήτα αμυλοειδούς πρωτεΐνης χρησιμοποιούν καλύτερα διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου του τους συγκριτικά με άλλους.
“Πιστεύω ότι είναι πολύ πιθανό πως οι άνθρωποι που σε όλοι τους τη ζωή προσφέρουν ερεθίσματα στον εγκέφαλό τους έχουν εγκεφάλους που μπορεί να αντισταθμίσουν και να προσαρμοστούν σε μια πιθανή βλάβη”, εξηγεί.
Για τη μελέτη, ο καθηγητής Jagust και οι συνεργάτες του εξέτασαν τη λειτουργική μαγνητική απεικόνιση 71 ασθενών την ώρα που εκτελούσαν διανοητικές λειτουργίες. Οι συμμετέχοντες ήταν 22 υγιείς νεαροί ενήλικες και 49 μεγαλύτεροι ενήλικες χωρίς ενδείξεις διανοητικής φθοράς. Οι μαγνητικές αποκάλυψαν πως 16 από τους μεγαλύτερους συμμετέχοντες είχαν στον εγκέφαλό τους εναποθέσεις βήτα αμυλοειδούς πρωτεΐνης ενώ οι υπόλοιποι δεν είχαν.
Για τη διενέργεια της μελέτης, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να απομνημονεύσουν εικόνες από διάφορες σκηνές. Στη συνέχεια, έλεγξαν την ικανότητά τους να θυμηθούν το γενικό πλαίσιο και μετά της λεπτομέρειες αυτών που είχαν δει.
Ο καθηγητής Jagust λέει πως και οι δύο ομάδες τα πήγαν αντίστοιχα καλά, αποδείχτηκε όμως πως στους ανθρώπους με εναποθέσεις βήτα αμυλοειδούς πρωτεΐνης στον εγκέφαλο, όσο πιο λεπτομερής και περίπλοκη ήταν η μνήμη τους, τόσο μεγαλύτερη ήταν και η εγκεφαλική τους δραστηριότητα.
Φαίνεται πως ο εγκέφαλός τους βρήκε έναν τρόπο να αντισταθμίσει την παρουσία του συγκεκριμένου εμποδίου που σχετίζεται με το Αλτσχάιμερ, τονίζει ο καθηγητής.
(Ελένη Δασκαλάκη)
ΠΗΓΗ: capital.gr
.
Σε προηγούμενες μελέτες με απεικονιστικές μεθόδους έχει φανεί πως μεγάλης ηλικίας ασθενείς με βλάβες από Αλσχάιμερ και μειωμένες ικανότητες σκέψεις και μνήμης, έδειξαν μετά από κάποιο διάστημα καινούργια εγκεφαλική δράση. Ωστόσο, δεν ήταν ακόμη σαφές εάν αυτή η ενεργοποίηση σχετιζόταν με καλύτερη διανοητική επίδοση ή αν επρόκειτο για ανώμαλη εγκεφαλική υπερδιέγερση.
Ο William Jagust, καθηγητής Δημόσιας Υγείας και Νευροεπιστήμης στο Μπέρκλεϊ υποστηρίζει πως ο γηρασμένος εγκέφαλος μπορεί να αντισταθμίσει τις φθορές που προκάλεσε η βήτα αμυλοειδή πρωτεΐνη και που σχετίζονται άμεσα με το Αλτσχάιμερ. Οι μηχανισμοί ωστόσο εξακολουθούν να είναι ασαφείς και δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα γιατί ορισμένοι ηλικιωμένα με εναποθέσεις βήτα αμυλοειδούς πρωτεΐνης χρησιμοποιούν καλύτερα διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου του τους συγκριτικά με άλλους.
“Πιστεύω ότι είναι πολύ πιθανό πως οι άνθρωποι που σε όλοι τους τη ζωή προσφέρουν ερεθίσματα στον εγκέφαλό τους έχουν εγκεφάλους που μπορεί να αντισταθμίσουν και να προσαρμοστούν σε μια πιθανή βλάβη”, εξηγεί.
Για τη μελέτη, ο καθηγητής Jagust και οι συνεργάτες του εξέτασαν τη λειτουργική μαγνητική απεικόνιση 71 ασθενών την ώρα που εκτελούσαν διανοητικές λειτουργίες. Οι συμμετέχοντες ήταν 22 υγιείς νεαροί ενήλικες και 49 μεγαλύτεροι ενήλικες χωρίς ενδείξεις διανοητικής φθοράς. Οι μαγνητικές αποκάλυψαν πως 16 από τους μεγαλύτερους συμμετέχοντες είχαν στον εγκέφαλό τους εναποθέσεις βήτα αμυλοειδούς πρωτεΐνης ενώ οι υπόλοιποι δεν είχαν.
Για τη διενέργεια της μελέτης, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να απομνημονεύσουν εικόνες από διάφορες σκηνές. Στη συνέχεια, έλεγξαν την ικανότητά τους να θυμηθούν το γενικό πλαίσιο και μετά της λεπτομέρειες αυτών που είχαν δει.
Ο καθηγητής Jagust λέει πως και οι δύο ομάδες τα πήγαν αντίστοιχα καλά, αποδείχτηκε όμως πως στους ανθρώπους με εναποθέσεις βήτα αμυλοειδούς πρωτεΐνης στον εγκέφαλο, όσο πιο λεπτομερής και περίπλοκη ήταν η μνήμη τους, τόσο μεγαλύτερη ήταν και η εγκεφαλική τους δραστηριότητα.
Φαίνεται πως ο εγκέφαλός τους βρήκε έναν τρόπο να αντισταθμίσει την παρουσία του συγκεκριμένου εμποδίου που σχετίζεται με το Αλτσχάιμερ, τονίζει ο καθηγητής.
(Ελένη Δασκαλάκη)
ΠΗΓΗ: capital.gr
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου